Redactie WijBusinessNieuws,
Als vijftigplusser verlang ik terug naar Koninginnedag. Vroeger leek alles beter, want we hadden naar mijn idee veel vaker mooi weer dan nu met Koningsdag. Een biertje, misschien wel twee of meer, en een beetje gek doen. Oerol in heel Nederland. Half Nederland gaat de straat op om inkoper of verkoper te spelen. Oude kleding, platen en cd’s en elektronica vinden een nieuw baasje. Perfect natuurlijk, want duurzamer kun je niet met goederen omgaan.
En dan sta ik daar als kerel van middelbare leeftijd te onderhandelen met een jochie van 11 die de oude cd’s van zijn vader verkoopt. ‘Ze kosten 1,5 euro per stuk, meneer’, zegt hij. Ik frons en bied een euro. Voor 1,25 euro is mijn collectie een cd van ACDC rijker en de jongeman is een stapje dichter bij zijn nieuwe fatbike gekomen.
Hollandse zuinigheid
Waar hebben we het over, zal menigeen van jullie denken. Maar ik zie het al als een mooie les voor een jeugdige Hollander. In het leven zal hij te maken krijgen met mensen zoals ik. Een klant, die graag iets wil, maar wel voor minder. Want vraag iemand: wil je meer of minder betalen? Dan roept iedereen natuurlijk in koor, minder, minder. We zijn per slot van rekening kuddedieren die graag voor een dubbeltje op de eerste rij zitten.
De boer is de keerl
Over kuddedieren gesproken. Las ik nu dat de LTO ook vindt dat het wel wat minder kan? Met de mestoverschotten dan. En begrijp ik nu ook dat de BBB dat weer niet wil. Dus een organisatie die de belangen behartigt van de boeren vindt iets een goed idee en de BBB zegt nee. In koor riepen alle reageerders op NU.NL dat de BBB een speelbal is van het grootkapitaal in de agri.
Maar goed, net zoals Koningsdag verankerd is met Nederland, zijn de boeren dat natuurlijk ook. De trots van Holland op gebied van innovatie en export. Alleen namen sommige banken, sommige boeren en de grote agri-toeleveranciers geen genoegen met 1,25 euro. Ze wilden meer en meer. Onze trots werd aangetast en ooit de boer is de keerl werd, de boer is af en toe een hooligan. En als iemand aan je brood en bestaansrecht komt, begrijp ik best dat je heel boos kunt worden.
Lauw water
En de oplossing is eigenlijk ‘simpel’, het moet anders. Ik leg het altijd maar zo uit. Een maatschappij verandert continu. Soms gaat dat geleidelijk en heeft iedereen de tijd om eraan te wennen. Maar op het moment dat verandering snel gaat, is een deel van de bevolking al helemaal mee in wat komen gaat en dat heel vanzelfsprekend vindt. Alleen het andere deel is daar nog niet. En wat mij opvalt is dat er weinig begrip is tussen die kampen. Terwijl ze elkaar keihard nodig hebben. Want waar water en vuur is, krijg je lauw water. En dat is net niks.
‘Doe eens normaal, pa’
Ondertussen loop ik verder en zie eindelijk waar ik al jaren op loop te azen. Een machtig mooi gitaarpedaaltje voor een prikkie. Normaal op Markplaats doet het zeker 90 euro, maar hier staat het voor 20. Het is een jongedame van circa 15 jaar, ‘ja ik ben gestopt met gitaarspelen, kreeg pijn aan mijn vingers’. Ik kijk semi-ongeïnteresseerd naar het muziekjuweel en zeg, ’15 euro heb ik er wel voor over’. Ze geeft aan dat het normaal wel meer dan 50 euro kost en ze er gewoon 20 voor wil hebben. Murmelend wil ik verder lopen tot mijn eigen dochter roept, ‘doe eens normaal, pa. Dit is toch wat je wilt en doe niet zo moeilijk!’ En vanwege het feit dat ik met de jongedame van 15 ben overeengekomen dat wij een wederzijds aantrekkelijke deal hebben gesloten, speel ik nu genietend, met mijn ogen dicht, op mijn gitaar. De rocker is de kerel!
